در تعریف معاهده باید گفت معاهده یا کنوانسیون یا عهدنامه یا پیمان یک توافقنامه بین‌المللی است که میان کشورها یا سازمان‌های بین‌المللی منعقد شده و مشمول حقوق بین‌الملل می‌باشد. معاهده واژه‌ای عام است و کنوانسیون، موافقت‌نامه بین‌المللی، توافق‌نامه، پروتکل، پیمان، میثاق و... را در بر می‌گیرد. نامی که برای یک موافقتنامه انتخاب می‌شود فی‌نفسه اهمیت ندارد و فاقد اثر حقوقی است و هرچند کنوانسیون 1969 وین در مورد حقوق معاهدات معاهده را یک توافقنامه مکتوب تعریف کرده، اما گاه بیانیه‌های شفاهی نیز الزام‌آور تلقی شده‌اند.

معاهده در عرصه حقوق داخلی کشورها با قوانین مصوب مجلس قانون‌گذاری قابل مقایسه است. اما تفاوت مهم این دو آن است که مفاد معاهده نسبت به دولت‌هایی که با آن موافقت کرده‌اند قابل اجراست و معمولاً کاربرد عمومی ندارد. در واقع در حقوق داخلی افراد حق انتخاب و گریز از قانون را ندارند اما اعضای جامعه بین‌المللی از این حق برخوردارند.

در این کتاب که تعریف معاهده بین المللی و شرایط تشکیل و شروط ضمن آن و نحوه اجرا و ضمانت اجراهای آن و اثرات آن در جامعه بین الملل و حقوق داخلی کشورها می پردازد که می تواند در مقاطع تحصیلات تکمیلی درس حقوق بین الملل بسیار راهبردی و کارگشا باشد.

البته دانشجویان مقطع کارشناسی رشته حقوق به طور اختصاری در درس حقوق بین الملل یک تا حدود زیادی با معاهدات بین المللی و شرایط و آار آن آشنا می شوند که در این کتاب به تفصیل به خاصه این قسمت حقوق بین الملل پرداخته شده است.

این کتاب از 6 بخش اصلی زیر تشکیل شده است:

1) مروری تاریخی بر معاهدات بین المللی

2) تعریف معاهده بین المللی، خصوصیات و تشریفات انعقاد آن

3) حق شرط بر معاهدات بین المللی

4) اجرای معاهدات بین المللی

5) تفسیر معاهدات بین المللی

6) اختتام معاهدات بین المللی